Zapraszam do przejrzenia także swinska grypa przebieg.

Jan Zygmunt Hohenzollern (ur. 8 listopada 1572 w Halle, zm. 23 grudnia 1619?/2 stycznia 1620 w Berlinie) – elektor brandenburski 1608–1620, regent księstwa pruskiego 1608–1618, książę pruski 1618–1620. Syn elektora brandenburskiego Joachima Fryderyka.



30 października 1594 ożenił się z księżniczką Anną Hohenzollern, córką Albrechta Fryderyka, księcia pruskiego. Doczekał się z nią ośmiorga dzieci:



  • Jerzy Wilhelm (1595–1640),

  • Anna Zofia Brandenburska (1598–1659), żona Fryderyka Ulryka, księcia Brunswick-Lüneburg,

  • Maria Eleonora Brandenburska (1599–1655), żona Gustawa Adolfa, króla Szwecji,

  • Katarzyna Branbendurska (1602–1644), żona (1) Gábora Bethlena, hospodara Siedmiogrodu, (2) Franciszka Karola Sachsen-Lauenburg,

  • Joachim Zygmunt (1603–1625),

  • Agnieszka Brandenburska (1606–1607),

  • Jan Fryderyk (1607–1608),

  • Albrecht Krystian (ur. i zm. 1609).

Jan Zygmunt po śmierci ojca w 1608. został elektorem brandenburskim i opiekunem izolowanego ze względu na chorobę umysłową Albrechta Fryderyka. W 1611 udał się z Królewca przez Szczytno do Warszawy. Tam przyjęty został przez króla Zygmunta III w sprawie regencji pruskiej. 16 listopada 1611 przed kościołem św. Anny przy Krakowskim Przedmieściu w Warszawie złożył mu hołd lenny z Prus Książęcych. Księciem pruskim został w 1618 po śmierci swojego teścia Albrechta Fryderyka.



W dniu 16 marca 1612 zatwierdził wiklerze cechów sukienników dla Działdowa, Nidzicy, Pasymia i Olsztynka, a w dniu 15 maja 1612 potwierdził prawa miejskie dla Giżycka. W 1613 zmienił wyznanie przechodząc z luteranizmu na kalwinizm. Wcześniej na żądanie polskiego króla zrównane zostały prawa katolików i protestantów na terenie Prus Książęcych. Do odbudowanej kaplicy w Świętej Lipce ponownie zaczęli ściągać pielgrzymi z Polski, Warmii i pruskich Mazur.



W 1614 na mocy układu z Dortmundu, po pięcioletniej wojnie o sukcesję po zmarłym bezpotomnie w 1609 Janie Wilhelmie, władcy Jülich-Kleve-Berg, dołączył do swych włości Mark i Kleve. Po śmierci Jana Zygmunta następcą w Prusach Książęcych został jego najstarszy syn Jerzy Wilhelm.



Jan Zygmunt był zapalonym myśliwym. W latach 1612-1619 upolował na terenie Mazur 15 turów, 112 łosi, 38 niedźwiedzi, 1998 jeleni oraz 2344 łań.



Literatura



  • Th. Kirsch, Johann Sigismund, Allgemeine Deutsche Biographie, Bd 14, Leipzig 1880.

Linki zewnętrzne



  • Dortmunder Rezess zwischen Brandenburg und Pfalz-Neuburg u.a. in der Jülicher Erbschaftsfrage in Volltext